Welkom bij Seed Netherlands

5 jaar geleden is Seed Netherlands ontstaan doordat mijn vrienden enthousiast waren over een project dat ik bezocht in Calcutta. En blijkbaar heb ik zulke leuke vrienden dat we nu 5 jaar later nog steeds bestaan en groeien én officieel een organisatie zijn geworden. Dat is toch gewoon een droom?

Wat ik het leukst vind, is het feit dat we mensen hier verbinden met mensen daar. Ik merk dat iedereen die ik hierover vertel enthousiast wordt van de kleinschaligheid, de laagdrempeligheid om mee te doen en de betrokkenheid. Het is genieten om te zien hoe graag mensen willen bijdragen op heel verschillende manieren. Op deze manier proberen we een klein steentje bij te dragen aan ontwikkeling en onderwijs.

Persoonlijk heb ik de nabijheid nodig, om te zien wat er gebeurt met het geld dat we inzamelen. Anders verlies ik de motivatie. En dan kan ik voor m’n gevoel niet meer garanderen wat er met het geld gebeurt. Maar tegelijk is ontwikkelingswerk wel een branche waarin het belangrijk is om scherp te blijven en kritisch te blijven nadenken over wat er gebeurt, wat niet en waarom. Dus zolang ik in het bestuur van Seed Netherlands zit, zal ik me niet alleen hard voor maken dat de organisatie betrouwbaar met sponsorgeld omgaat, maar zal ik ook blijven nadenken over het sponsorprogramma (hoe en waarom).

‘Ik heb Seed leren kennen, doordat ik voor een goed doel kerstmutsen ging verkopen op de kerstmarkt in Papendrecht. Seed is een kleinschalige organisatie met korte lijnen en een duidelijke visie. In januari 2016 ben ik in Calcutta geweest. Bijzonder om te zien hoe Seed het verschil kan maken door kinderen en hun ouders een toekomst te bieden. In India bieden professionals verschillende ontwikkelingsprogramma’s aan, waardoor kinderen naar school kunnen, hun ouders leren lezen en schrijven en iedereen de mogelijkheid wordt geboden zijn of haar talenten te ontdekken. Ik zet me graag vanuit Nederland in, want elk mens telt.’

‘Ik ben Mampi en ik woon in Calcutta met mijn moeder, twee zusjes en een broer. We wonen in de Kalpar slum, met ongeveer 500 andere mensen. Calcutta is een heel grote stad. In Calcutta wonen bijna net zoveel mensen als in Nederland. Seed helpt ons, zodat ik, mijn zusjes en mijn broer naar school kunnen.

’s Morgen om half zes sta ik op. Mama is dan al weg naar haar werk. Ze is schoonmaakster een paar straten verderop.

Vandaag is er geen ontbijt. Vanmiddag mag ik uit school rijst kopen. Aardappels en rijst zijn soms te duur of mama heeft geen tijd gehad om te koken. Het lekkerst vind ik rijst en aardappels als ontbijt, maar vaak hebben we thee en een biscuitje of broodje.

Ik loop zelf naar school, of ik moet geluk hebben en dan rijd ik mee met de buurman op zijn riksja. Hij is chauffeur, zoals heel veel mannen uit de slum.

Ik moet elke dag een uniform aan. Elke school heeft een andere kleur uniform. Wij hebben een groen uniform. Andere scholen hebben wit en rood, of wit en zwart.

De school begint vandaag om acht uur. Dat is mijn favoriete schooldag, want dan kan ik ’s middags nog even spelen met mijn vriendinnetjes. Andere schooldagen beginnen pas om half elf, dan moet ik om half vier direct naar huis. Ik ga zes dagen per week naar school, alleen zondag zijn we vrij.

Mijn favoriete vak is Engels. In rekenen ben ik niet zo goed. Daarnaast krijgen we Bengali (taalles), aardrijkskunde, geschiedenis, natuurkunde etcetera.

Tussen de middag krijgen we soms lunch op school. Meestal niet.

Na schooltijd moet ik mijn mama helpen.’s Avonds maak ik nog wat huiswerk voor school. We hebben geen tv, computer of iets anders. ’s Avonds is het saai. Ik ga vaak vroeg slapen met mijn zusjes en broer.

Nog twee jaar naar deze school, dan ben ik 10 jaar en ga ik naar de Secondary school. Later wil ik lerares worden.’